🟢‘दो अंगुठे की कमाल’ 🟣मालाडच्या ‘पाराशर हिलिंग सेंटर’चे तिसऱ्या वर्षात पदार्पण….

🟢‘दो अंगुठे की कमाल’

🟣मालाडच्या ‘पाराशर हिलिंग सेंटर’चे
तिसऱ्या वर्षात पदार्पण….

Akluj Vaibhav News Network.
Chief Editor Bhagywant Laxman.
Akluj , Taluka Malshiras, District Solapur. Maharashtra State, India.
Mo. 9860959764.

अकलूज दिनांक 13/8/2023 :
बघता-बघता दोन वर्षे कधी संपली कळलेच नाही. मालाड येथे सुरू केलेल्या ‘पाराशर हिलिंग सेंटर’ १४ ऑगस्ट रोजी तिसऱ्या वर्षात पदार्पण करत आहे. १८ जानेवारी २०२१ रोजी मी पहिल्यांदा जोधपूरला डॉ. गोवर्धनलाल पाराशर यांच्या रुग्णालयात गेलो. एका छोट्या अपघातात माझ्या कमरेची एक शीर दबली होती. पाच-सहा महिने खूप त्रास झाला. सर्व तज्ञा डॉक्टरांचे उपचार झाले. पण फरक पडला नाही. दोन मित्रांनी सुचवले की, ‘जोधपूरला चला’ जोधपूरला डॉ. गोवर्धनलाल पाराशर यांच्या ॲस्टोयोपॅथी रुग्णालयात १८ जानेवारीला गेलो. डॉ. गोवर्धन साहेबांनी मला पाहताच… ते सहज म्हणाले, ‘आपको कुछ हुआ नही हैं… दस मिनट में ठीक हो जायेंगे’… त्यांनी टेबलवर घेवून उपचार केले… दहा मिनटांत जादू घडावी तसेच घडले. ती कथा तीन वर्षांपूर्वी याच जागेवर लिहीली. ‘दो अंगुठे की कमाल’ या शिर्षकाखालील त्या लेखाने महाराष्ट्र, देश आणि परदेशातील हजारो वाचकांनी तो लेख वाचला. जाेधपूरच्या रुग्णालयात एका वर्षात हजारो रुग्णांची रीघ लागली. ‘मला झालेला फायदा इतरांना व्हावा’, या एकाच मनस्वी भावनेने तो लेख लिहिला होता. प्रसिद्धीची हाव त्यात नव्हती. आणि ज्या हेतूने लिहिला होता… त्याप्रमाणे घडले. हजारो रुग्णांना फायदा झाला. नंतर महाराष्ट्रात काही आरोग्य शिबीरांचे आयोजन केले. त्यालाही मोठा प्रतिसाद मिळाला. ही सर्व कथा यापूर्वी सांगून झालेली आहे. मुख्य मुद्दा होता तो, सर्व रुग्णांना जोधपूरला जाणे अवघड… म्हणून ‘मुंबईत हिलींग सेंटर’ सुरू करता येईल का? हा विचार होता… पण यासाठी आर्थिक पुढाकार कोणीतरी घेणे आवश्यक होते. माझ्या ज्या दोन मित्रांनी – श्री. अशोक मुन्शी, श्री. किशोर आग्रहारकर यांनी पुढाकार घेतला. आणि मुंबईचे मालाड येथील केंद्र १४ ऑगस्ट २०२१ रोजी सुरू झाले. या १४ ऑगस्टला या आरोग्य केंद्राला २ वर्षे पूर्ण होवून तिसऱ्या वर्षात पाऊल ठेवताना सर्वांच्या मनात एक मोठी भळभळा वाहणारी जखम आहे की, २२ मार्च २०२३ रोजी डॉ. गोवर्धनलाल पाराशर यांना हृदयविकाराच्या तीव्र झट्क्याने देवाज्ञाा झाली. दहा सेकंदात ते देवाघरी गेले. लाखो रुग्णांना उपचार करणाऱ्या त्या धन्वंतऱ्याला कोणताही उपचार करण्याची संधीही मिळाली नाही. नियती क्रूर असते. त्याचा प्रत्यय आला. पण जे घडले ते स्वीकारण्याशिवाय पर्याय नव्हता. त्या दु:खातून उभे राहून जोधपूरच्या पाराशर परिवाराने हिमतीने जोधपूर, मुंबई येथील उपचार केंद्रे चालू ठेवण्याचा निर्णय घेतला. श्री. अशोक मुन्शी यांच्या चिकाटीने आणि मेहनतीने मुंबईच्या केंद्राने २ वर्षे पूर्ण केली. या दोन वर्षांत जवळपास ९० हजार रुग्णांना त्यांच्या व्याधीवर सुयोग्य उपचार झाला आहे आणि त्यातील ८० ते ९० टक्के रुग्णांना कमालीचा फरक पडलेला आहे. सर्वच रुग्णांना १०० टक्के बरे वाटले, असे नाही. काहींची दुखणी फार वेगळी होती. प्रयोग म्हणूनही त्यांनी प्रयत्न केला. पण, ८० ते ९० टक्के रुग्ण असे होते की, कोणतीही पेनकिलर गोळी, इंजेक्शन, एक्सरे, एम.आर.आय. याशिवाय केवळ अॅस्टीओपॅथीच्या उपचाराने किमान ८०-८५ हजार रुग्णांना खूप फरक पडला आहे. आजही हे रुग्ण आपली ही कृतज्ञाता मनापासून व्यक्त करतात.

याठिकाणी दोन-तीन उल्लेख मुद्दाम करतो. श्रीमती मनीषा हडप या लंडन येथे राहणाऱ्या रुग्णाचे वडील औरंगाबादचे. त्यांना मुंबईतील पाराशर हिलिंग सेंटरची माहिती माझ्या लेखातून मिळाली. त्यांनी फोन केला. ‘मुलीला लंडनहून बोलावू का,’ असे विचारले. मनीषाला उजवा पाय सरळ टाकता येत नव्हता. लंडनमध्ये उपचार झाले होते.. त्यांना मी सांगितले की, ‘तुम्ही या… निश्चित फायदा होईल.’ दहा महिन्यांपूर्वी त्या लंडनहून आल्या. मालाडच्या केंद्रावर त्यांच्यावर दहा दिवस उपचार झाले. तेथून त्यांना दहा दिवस जोधपूरला पाठवले. २० दिवसांच्या उपचारानंतर त्या पूर्णपणे बऱ्या झाल्या.

अशा अनेक रुग्णांची माहिती देता येईल. ज्यांनी उपचार घेतले… त्यांना फायदा झाला. यात अनेक व्हीआयपी. आहेत. नवी मुंबईचे पोलीस आयुक्त सध्या उपचार घेत आहेत. त्यांनाही खूप फरक पडला आहे. देशाचे माजी गृहमंत्री सुशीलकुमार शिंदे हे तर १४ ऑगस्ट २०२१ ला उद्घाटनालाच हजर होते. त्यांना आणि त्यांच्या पत्नी उज्ज्वलाताई यांच्यावरही याच केंद्रात उपचार झाले. आणि त्यांनाही खूप फरक पडला. नावांची यादी देण्यासाठी हा उल्लेख करीत नाही. पण, मालाडच्या केंद्राने ज्या रुग्णांना जोधपूरला जाणे कठीण आहे, अशा सर्वसामान्य रुग्णांना मालाडच्या ‘पाराशर हिलिंग सेंटर’मुळे खूप फायदा झाला आहे. कंबरदुखी, पाठदुखी, मणकादुखी, गुडघेदुखी, हाता-पायाला मुंग्या येणे… डोके जड होणे… खांदे आखडणे… (फ्रोजन शोल्डर) अशा अनेक व्याधी अनेकांना असतात. त्याच्यावरचा उपाय आगोदर गोळ्या घेणे… नंतर एक्स-रे मग एम. आर. आय. मध्ये दोष दिसला तर शस्त्रक्रिया… सर्वच रुग्णांना हे परवडत नाही. अनेक व्याधींमध्ये या सगळ्या सोपस्काराची गजर नाही. ‘ॲस्टिओपॅथी’ हे ही एक वैद्यक शास्त्र आहे. त्याचा चार वर्षांचा कोर्स आहे. आणि त्यामध्ये प्राविण्य मिळवलेले धन्वंतरी त्यांच्या हाताने रुग्णांना खूप मोठा फायदा होत आहे. जोधपूर विद्यापीठात याचे शिक्षण दिले जाते.
मालाडच्या केंद्राने एक वर्षानंतर ‘फिजीओथेरपी’ची अद्ययावत व्यवस्था करून आता त्याचाही लाभ रुग्णांना होत आहे. मालाडच्या केंद्रावर जोधपूरहून डॉ. नंदकुमार पाराशर, डॉ. गिरीराज पाराशर, डॉ. हेमंत पाराशर हे महिन्यातून १० दिवस येत असतात. शिवाय सलग दोन वर्षे डॉ. ब्रम्हासिंग चौधरी, मनोज पुरी, फिजीओथेरपीस्ट डॉ. दिलीप कछवा यांची सेवा फार मोठी सेवा आहे. शिवाय केंद्र संचालक अशोक मुन्शी सकाळी ८ ते रात्री ८ दररोज १२ तास रुग्णांच्या सेवेत आहेत. या मालाड सेंटरतर्फे आता पुढील वर्षात बाहेरून आलेल्या रुग्णांच्या राहण्याची व्यवस्था करण्याचाही प्रयत्न सुरू आहे. पूर्व-पश्चिम उपनगरातून येणाऱ्या रुग्णांना लोकलने जाणे-येणे, नंतर रिक्षाचा प्रवास या सर्व दगदगीत घेतलेल्या उपचारानंतरही त्रास होतो. सलग काही दिवस राहण्याची व्यवस्था केली तर हा त्रास संपेल. त्या दृष्टीनेही प्रयत्न चालू आहेत.
शेवटी उद्देश एवढाच आहे की, कमितकमी पैशांत रुग्णांना आपल्या व्याधीपासून मुक्तता मिळावी. सर्वांना मल्टीस्पेशालिटी हॉस्पिटल, तिथले उपचार परवडणारे नाहीत. शिवाय ॲस्टिओपॅथीच्या उपचारात इतर दुष्पपरिणाम (साईड इफेक्ट) नाहीत. हा उपचार सुरक्षित आहे. नियमित व्यायाम करणाऱ्याला या उपचाराचा नक्कीच फायदा आहे.
तिसऱ्या वर्षात पाऊल ठेवताना मला एवढेच समाधन आहे की, जोधपूरच्या उपचार पद्धतीने मला आयुष्यात नवी उमेद मिळाली त्याचप्रमाणे मालाड सेंटरमधील रुग्णांना व्याधीतून मुक्तता मिळावी, यासाठी या केंद्रावरील सर्व धन्वंतरी, सहकारी, अशोक मुन्शी, श्री. किशोर आग्रहारकर, श्रीमती आँचल मुन्शी, श्री. राजेंद्र मोदी, आिशर्वाद बेलोशे, बाळू बच्छे, संदीप लोहाट या सर्वांच्या सहकार्याने तिसऱ्या वर्षात अधिक चांगली सेवा देवून रुग्णांचे धन्यवाद हेच मोठे धन ठरेल.
माझ्यातर्फे शुभेच्छा!

मधुकर भावे.